Kompulsywny hazard

Other names: Patologiczny hazard, Uzależnienie, hazard

DEFINICJA

Kompulsywny hazard, znany również jako zaburzenie hazardowe, to niekontrolowana potrzeba kontynuowania hazardu pomimo jego negatywnego wpływu na życie. Może prowadzić do uzależnienia poprzez stymulację układu nagrody w mózgu, podobnie jak narkotyki, takie jak alkohol. Kompulsywny hazard może skutkować pogonią za zakładami, ukrywaniem zachowań, problemami finansowymi, a nawet uciekaniem się do kradzieży lub oszustwa.

OBJAWY

PRZYCZYNY

Dokładna przyczyna kompulsywnego hazardu nie jest dobrze poznana, ale może obejmować czynniki biologiczne, genetyczne i środowiskowe.

CZYNNIKI RYZYKA

Komplikacje:

Kompulsywny hazard może prowadzić do problemów w związkach, problemów finansowych, problemów prawnych, utraty pracy, nadużywania substancji psychoaktywnych, zaburzeń zdrowia psychicznego, a nawet samobójstwa.

PRZYGOTOWANIE DO SPOTKANIA

Zrób listę swoich uczuć, czynników wyzwalających hazard, ostatnich zmian w życiu, leków, które bierzesz i pytań do swojego lekarza. Przygotuj się na dyskusję na temat swojej historii hazardu i gotowości do leczenia.

TESTY I DIAGNOZA

Aby zdiagnozować zaburzenie hazardowe, musi Pan/Pani spełnić określone kryteria opisane w Diagnostycznym i Statystycznym Podręczniku Zaburzeń Psychicznych (DSM). Obejmuje to takie objawy, jak zaabsorbowanie hazardem i nieudane próby ograniczenia hazardu.

LECZENIE I LEKKI

Leczenie może obejmować psychoterapię, leki na powiązane problemy, takie jak depresja lub ADHD, oraz grupy samopomocy, takie jak Anonimowi Hazardziści. Unikanie czynników wyzwalających i wczesne szukanie pomocy mają kluczowe znaczenie w zapobieganiu nawrotom.

Styl życia i domowe środki zaradcze:.

Nie ma sprawdzonego sposobu zapobiegania kompulsywnemu hazardowi, ale unikanie czynników wyzwalających i szukanie pomocy przy pierwszych oznakach problemu może być korzystne.

Radzenie sobie i wsparcie

Umiejętności odzyskiwania zdrowia obejmują rozpoznawanie ryzykownych sytuacji, szukanie pomocy u rodziny lub przyjaciół, skupianie się na tym, aby nie uprawiać hazardu i unikanie czynników wyzwalających. Z poradnictwa mogą skorzystać także członkowie rodziny.

PYTANIA

  1. Czym jest kompulsywny hazard?

Kompulsywny hazard to niekontrolowane pragnienie kontynuowania gry pomimo jej negatywnych konsekwencji.

  1. Jakie są objawy kompulsywnego hazardu?

Objawy obejmują zaabsorbowanie hazardem, kłamstwa na ten temat, problemy finansowe i nieudane próby ograniczenia hazardu.

  1. Jakie są czynniki ryzyka kompulsywnego hazardu?

Czynniki ryzyka obejmują inne zaburzenia nastroju, wiek, płeć, historię problemów z hazardem w rodzinie, niektóre leki i cechy osobowości.

  1. Jak diagnozuje się kompulsywny hazard?

Diagnoza polega na spełnieniu określonych kryteriów określonych w DSM, związanych z zaabsorbowaniem hazardem i nieudanymi próbami ograniczenia hazardu.

  1. Jakie są powikłania kompulsywnego hazardu?

Powikłania obejmują problemy w relacjach, problemy finansowe, problemy prawne, nadużywanie substancji psychoaktywnych, zaburzenia zdrowia psychicznego, a nawet samobójstwo.

  1. Jak można przygotować się do wizyty u lekarza w związku z kompulsywnym hazardem?

Zrób listę uczuć i czynników wyzwalających związanych z hazardem, ostatnimi zmianami w życiu, przyjmowanymi lekami i pytaniami do lekarza.

  1. Jakie są możliwości leczenia kompulsywnego hazardu?

Leczenie może obejmować psychoterapię, przyjmowanie leków na powiązane problemy, takie jak depresja lub ADHD, oraz uczestnictwo w grupach samopomocy.

  1. Czy istnieją zmiany w stylu życia, które mogą pomóc w przypadku kompulsywnego hazardu?

Unikanie czynników wyzwalających, takich jak miejsca, w których uprawia się hazard, i wczesne szukanie pomocy może być korzystne.

  1. Jak członkowie rodziny mogą radzić sobie z kompulsywnym hazardem bliskiej osoby?

Członkowie rodziny mogą zwrócić się o poradę, nawet jeśli hazardzista nie chce uczestniczyć w terapii.

  1. Dlaczego wczesna interwencja jest ważna w leczeniu kompulsywnego hazardu?

Wczesna interwencja może pomóc zapobiec pogorszeniu się choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań, takich jak ruina finansowa lub problemy prawne.